Ευάγγελος Μυγδάλης
Πάνω στην τούρλα των εκλογών, τον λεγόμενο «προεκλογικό πυρετό», να και η αμφισβήτηση του συστήματος. Kάτι που δεν ξέραμε δηλαδή. Ότι δεν κομίζουμε γλαύκα. Ναι, από τη μια είναι μερικοί που δέχονται τις εκλογές και τον κοινοβουλευτισμό σαν αναγκαίο κακό. «Δεν πρέπει να διορίσουμε μερικούς διαχειριστές; Για τα εθνικά, για τις φωτιές, για τα ευρωπαϊκά πακέτα…» Η συντριπτική πλειοψηφία, όμως, των Ελλήνων σύμφωνα με το ευρωβαρόμετρο, αυτό δεν το δέχεται. Μάλιστα. Και δεν πα να λέμε εμείς. «Βρε ουστ!» Σύμφωνα με το ευρωβαρόμετρο λοιπόν, το 85% των Ελλήνων αμφισβητεί το πολιτικό σύστημα. Λέει, δηλαδή, αυτό που φωνάζουμε εμείς από το μετερίζι εδώ και κάτι μήνες. Δεν έχουμε δημοκρατία αδέλφια… Εκφράζεται όμως διαφορετικά, ο Έλλην, με άλλο τρόπο.
-Δεν μου πάει το σύστημα…
-Η Κοινοβουλευτική δημοκρατία;
-Βρε άντε τώρα μη σου πω. Ποια δημοκρατία; Ψηφίζουμε εμείς σαν τα βλήτα και έρχεται επάνω κάποιος τζόρας και κάνει ό,τι του καπνίσει… Δηλαδή, για να γίνω κατανοητός, στις τέσσερις του Οκτώβρη, καλούμεθα να εκλέξουμε τον ολιγάρχη μας. Δυστυχώς, έτσι καταντήσαμε το πιο προηγμένο σύστημα διακυβέρνησης που επινόησε ο ανθρώπινος νους, τη δημοκρατία. Κρατήσαμε την ονομασία και πετάξαμε στα σκουπίδια το περιεχόμενο. Αντί δηλαδή να κυβερνά ο λαός, καλείται κάθε τέσσερα χρόνια, ή όποτε καπνίσει στους επαγγελματίες, να ψηφίσει τον διαχειριστή του, στον οποίον δίνει λευκή επιταγή και ένα μαστίγιο για να τον κουμαντάρει. Αυτό τώρα εδώ, το λέμε λαϊκή εντολή. Την παίρνουν λοιπόν, την εντολή και κάνουν ό,τι τους κατέβει, για όσο χρονικό διάστημα αντέχουν. Ρημάζουν τον τόπο και επανέρχονται πάλι για νέα εντολή. Για φρέσκα…
-Άρα, δε συμφωνείς με αυτό το σύστημα. Τι κάνουμε λοιπόν;
-Να μας καμωθεί να σκάσουμε…
Εδώ κολλάει ο Έλλην. Τι να πει; Ξέρει ότι κάτι λείπει και δε λειτουργεί τίποτα, αλλά τι; Πότε αδέλφια μάς είπαν τι ακριβώς σημαίνει δημοκρατία; Κανείς δε μας έμαθε την κλήρωση, αυτό το απλό. Κανένα σχολικό βιβλίο δεν το αναφέρει, κανένας επαγγελματίας πολιτικός δεν το φωνάζει. Κανείς δεν ξεκαθαρίζει, ότι στη δημοκρατία η βουλή κληρώνεται, δεν εκλέγεται. Ο Καρλ Μαρξ, παρέκαμψε την κλήρωση, επειδή του χαλούσε τη «σούπα», τις τάξεις. Ασχολήθηκε περισσότερο με το Δημόκριτο και λιγότερο με την ανάλυση της αθηναϊκής δημοκρατίας. Δεν μπορούσε να δικαιολογήσει την άψογη συνεργασία των φτωχών και των πλουσίων στο πολίτευμα των Αθηνών. Δεν μπορούσε να εξηγήσει πως και στην πρώτη, την αυθεντική δημοκρατία, κυβέρνηση έβγαζαν οι μπατίρηδες, οι θήτες. Η πάλη των τάξεων πήγαινε περίπατο. Και φυσικά την έκανε γαργάρα την κλήρωση. Όπως έκανε γαργάρα και το ότι στη «δουλοκτητική κοινωνία» των Αθηνών, οι δούλοι δούλευαν εξάωρο, έπαιρναν κανονικό μεροκάματο και πήγαιναν δωρεάν θέατρο. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει, ότι παύουμε να αναγνωρίζουμε την τεράστια συνεισφορά του Μαρξ στην κορυφαία ανάλυση της ανθρώπινης κοινωνίας. Απλά παρέλειψε την κλήρωση και έτσι δεν την έμαθαν οι ανά τον κόσμο «κουκουέδες». Απ’ την άλλη, εντάξει ο Μαρξ, την παρέλειψε, πόσοι όμως Έλληνες μας την είπαν; Τρίχες. Και το άλλο. Πόσοι από εμάς κάθισαν κάτω και διάβασαν Αριστοτέλη, «Αθηναίων Πολιτεία», που αναφέρεται ακριβώς στο μαγικό αυτό πολίτευμα; Για δεύτερη φορά τρίχες. Δυστυχώς, ελάχιστοι μελέτησαν τη δημοκρατία που άλλαξε τελικά τη ζωή του ανθρώπου. Δικαιολογημένος λοιπόν ο Έλλην που δεν ξέρει τι του φταίει. Δεν του πάει το σύστημα, αλλά δεν ξέρει και τι να κάνει, ποιο είναι το φάρμακο… Και πού καταλήγει; Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα. Από τη μία η Νέα Δημοκρατία και από την άλλη το ΠΑΣΟΚ. Δίπλα το ΚΚΕ και ο ΛΑΟΣ και πιο πέρα ο Συνασπισμός. Τα γρανάζια ενός συστήματος που στηρίζεται στο φιλότιμο των διαχειριστών. Απλά παρατηρώ, ότι εμείς ασχολούμεθα με τα γκάλοπ και τις ομιλίες των αρχηγών και των στελεχών και ο λαός μας πρόλαβε. Μας ξεμπρόστιασε και μιλάει για το ίδιο το σύστημα, που τελικά ευθύνεται. Αυτό το νούμερο που μας δίνει το ευρωβαρόμετρο, ότι το 85% των Ελλήνων δεν έχει καμιά εμπιστοσύνη σε αυτήν την «κοινοβουλευτική δημοκρατία» τα λέει όλα. Ότι ξεπέρασε ο λαός εκείνα τα γνωστά και τετριμμένα «φταίει το ΠΑΣΟΚ» και φταίει «η Νέα Δημοκρατία» και "το Κουκουέ θα μας σώσει"! Μπούρδες. Αυτά καλύπτουν πλέον μόνο τους επαγγελματίες πολιτικούς και τους δημοσιογράφους. Και ξέρετε ποιό είναι το πρόβλημα; Δεν μπορώ πλέον να συστήσω στον Έλληνα, τον αναγνώστη τι να ψηφίσει στις τέσσερις Οκτώβρη. Επειδή ό,τι να πω, θα εισπράξω φάσκελο. Δεν τις τρώει κανείς τις αλλαγές πλέον. Και δεν έχει και άδικο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου