Γιώργος Αρκουλής
Με τη θαλάμη μηνυμάτων στο φορητό τηλέφωνο διαρκώς φίσκα και το κουτί αλληλογραφίας στην πόρτα μου γεμάτο ασφυκτικά από χαρτομάνι, νιώθω τις τελευταίες ημέρες κάτι μεταξύ Ραϊμόντ Καρτιέ ή Τρούμαν Καπότε, όμως μετά από τη σύντομη ενημέρωση προσγειώνομαι πάνω σε μια πλατφόρμα οργής (και σίγουρα λύπης).
Μα είναι δυνατόν, βουλευτές, πολιτευτές ακόμη και υπουργοί να μας θυμούνται παραμονές εκλογών, μέσα σε ένα κλίμα αγανάκτησης του πολίτη; Είναι δυνατόν να σε καλούν σε πάρτι και…κεντρικές ομιλίες σε πολυτελή ξενοδοχεία και αναψυκτήρια Δήμων (όσοι δεν διαθέτουν φράγκα να ακουμπήσουν);
Σκέφτομαι: ήρεμα, μην αρχίσεις και συ να το παίζεις Μπουκόφσκι και Γκουτιέρες, δηλαδή βλαστημώντας ή βρίζοντας , διότι χάος είναι θα περασει! Και μετά από λίγες ημέρες οι ρυθμοί θα πάρουν και πάλι το γνωστό τους μοτίβο, καθώς εκλεγέντες (ή μη) θα σε ξεχάσουν και θα σε αφήσουν στις αγωνίες σου να περιμένεις τη νέα φορολογία (και το πώς θα την αναχαιτίσεις…)
Και επειδή τα χειρότερα ακόμη δεν τα ζήσαμε, να δείτε τι θα συμβεί την τελευταία εβδομάδα πριν ο δικαστικός αντιπρόσωπος μας υποδείξει να τραβήξουμε το παραβάν για το ύψιστο καθήκον της Δημοκρατίας μας (τρομάρα μας!)
Αφίσες, ραβασάκια, σταυρωμένα ψηφοδέλτια κρυμμένα συνωμοτικά σε υπο - φάκελο, διαφημιστικά σποτ, φυλλάδια στα φανάρια, χαρτομάνι περασμένο στις σκούπες του παρμπρίζ…Μπαίνει η ‘τυχερή εβδομάδα’ των τυπογράφων, όπως αντιλαμβάνεστε…
Και τα πανό στους δρόμους που τα βάζετε: Κάποια υβριστικά, άλλα προβοκατόρικα (ειδικά του ΛΑ.Ο.Σ με την Ziemens…), μερικά αληθινά έξυπνα και ρεαλιστικά…
Κατεβαίνοντας την Κηφισίας, είδα ένα μήνυμα σε πανό που ξεχωρίζει γιατί με οκτώ κοφτές λέξεις δίνει το πλήρες νόημα της οργής της λαϊκής μάζας:
«Τα όνειρά μας δεν χωράνε στις κάλπες σας»!
Ευφυώς αυτό το σύνθημα σε πρόχειρο πανί αναρτήθηκε σε σημείο αφήνοντας τα βόρεια προάστια και πριν φτάσεις στην επικράτεια της Φιλοθέης και του Ψυχικού, καθώς θα το διαβάσουν εκείνοι που οφείλουν να το διαβάσουν.
Το αν το ίδιο πανό τοποθετηθεί σε δρόμους της Πετρούπολης, του Μενιδίου ή του Περάματος δεν έχει και πολλή σημασία. Εκεί οι ήρωες του μεροκάματου, μπορεί και να μην υπερασπίζονται πλέον όνειρα, έχοντας κουραστεί να ελπίζουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου